Sanırım bu yazıyı 3-4 yıl önce işyerimde slayt olarak izlemiştim ...
Blok sayfamıza slayt videolar yüklenmediği için elimdeki bir çok güzellikler harikası slaytları'da sizinle paylaşamıyorum arkadaşlar.
Bu yazının slaytını izlediğim gün hemen e-mail olarak bütün sevdiklerime ilettim ....
Bu dünyaya bir kere geldik, zaten biz misafir değilmiyiz dünya'da zamanımızı nasıl tüketeceğimiz ve nasıl yaşayacağımız'da bizim elimizde ve asla'lar olmadan keşke'ler siz hayat yaşamaya karar aldık sevdiklerimle :)
Misafir için saklanan ne kadar özel eşyam varsa tabak takımımdan, çatal bıçak takımıma, kristal bardaklarım'dan mumluklarıma vs. vs.... gelen misafir çocuklardan sakladığım oyuncak bebişlerim'den, biblolarıma daha aklıma gelmeyen bir çok şey...
Kısaca kullanmaya kıyamadığım özel eşyalarımın hepsini hayatıma kattım evdeki herşeyi kullandım :) yakmaya kıyamadığım mumlarımı bile her gece yakar oldum veee böylece hayattan fazlasıyla zevk almasını bilen, keşkelersiz bir hayatım oldu :) Allahıma şükür .
Uzun lafın kısası hayatı nasıl yaşayacağınız sizin eliniz'de arkidişler bu yazıyı okumayanlar varsa okuduktan sonra sessizce bir düşünsünler ve vereceğiniz kararları uygulayarak dünyaya bakış açınızı değiştiriniz ilk önce kendiniz için yaşayın lütfen benden paylaşması.....
Eğer yeniden başlayabilseydim yaşamaya, ikincisinde...
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim birçok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem.
Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar.
Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85′indeyim ve biliyorum…
ÖLÜYORUM…
Jorge Luis BORGES
"Benim servetim, yanında huzur bulduklarim da saklı."