Tüketmek için bunca acele ettiğiniz, takvim yapraklarına…
Onca hızla çevirdiğiniz akreplere, yelkovanlara…
İçine gönüllü daldığınız o insafsız rutin çarkına şöyle bir uzaktan baktığınızda, ne hissediyorsunuz?
“Ne kadarı benim hayatım” diye soruyor musunuz?
...“Ne kadarını başkaları yaşamış benim yerime.” Ya da “ben başkalarının?”
“Aynadakinin ne kadarı ben'im, ne kadarı oynadıklarım?”
Sevgiyi koydum kum saatinin doludizgin akıp giden kumlarının her bir zerresine.
Çünkü bir tek sevgi var elimizde; bunca yıldan damıtılıp gelen.
Yine bir tek o kalacak, yaşanacak yıllarından geriye.
Bir tek sevgi olacak bunca telaştan arta kalan ötesi yalan.
Can Dündar